Styl życia >> Afryka Nowaka

Rozliczyć się z Kazikiem

Z Piotrem Tomzą, autorem książki o sztafecie „Afryka Nowaka”, z której relacje publikowaliśmy na łamach „Rowertouru”, rozmawia Jakub Terakowski

Rowery i radiowozy, czyli codzienność egipskiego etapu Afryki Nowaka. Od lewej: Piotr Romejko, Teofil Mroczek, Piotr Tomza i Magda Kowal

Dlaczego to właśnie Ty napisałeś „Afrykę Nowaka”, a nie ktoś inny spośród ponad stu uczestników wyprawy?
– Bo najpierw z autentyczną przyjemnością pisałem dla „Rowertouru” relację z etapu, w którym uczestniczyłem, a później zająłem się redagowaniem internetowej strony sztafety. Wciągnęło mnie. Materiał, którym dysponowałem, był coraz obszerniejszy. Doszedłem do wniosku, że warto go wykorzystać. Poza tym innych chętnych nie było, nie kruszyłem z nikim kopii o prawo do publikacji. Zaproponowałem współpracę pewnemu zacnemu wydawnictwu. Pierwsze pytanie, które tam usłyszałem, brzmiało: czy podczas wyprawy ktoś zginął? Odpowiedziałem, zgodnie z prawdą, że nikt. I natychmiast uświadomiłem sobie, że szanse na przyjęcie mojej oferty zmniejszyły się drastycznie. Potem jednak trafiłem już pod właściwy adres: Wydawnictwo W.A.B. nie stawiało takich warunków wstępnych, mogłem przystąpić do pracy.

Jak zatem powstała Twoja książka?
– Wykorzystałem dwa główne źródła informacji: notatki pozostałych uczestników sztafety oraz wywiady, które przeprowadziłem z niektórymi z nich. Rozmawiałem z Piotrem Sudołem, Norbertem Skrzyńskim, Zbyszkiem Sasem, Dominikiem Szmajdą, Agnieszką Grudowską, Agnieszką Kopińską, Maciejem Pastwą, Mirkiem Badziochem. Z pewnością kogoś pominąłem, przepraszam. Zebrałem tyle ciekawych tekstów, że aż nie wiedziałem, co wybrać, aby książka nie była nazbyt obszerna. Wydawca też nie przyszedł mi z odsieczą, skróty redakcyjne okazały się niewielkie (śmiech).

Więcej: czytaj w numerze „Rowertouru”