– Nie, nie mieliśmy o niej pojęcia.

– O rowerze wodnym marzyliśmy z Maćkiem Skarżyńskim, moim sąsiadem i serdecznym przyjacielem, od lat. W ubiegłym roku udało nam się to marzenie zrealizować, kupiliśmy rower wodny na Mazurach. Wracając z nim do Gdańska, na pace, przejeżdżaliśmy przez most na Wiśle i tam Maciek rzucił od niechcenia: może spłyniemy? No to spłynęliśmy... 

– Bo wtedy „Rowertour” nie napisałby o nas. (śmiech) W spływach kajakowych uczestniczymy regularnie, nie znaliśmy jednak Wisły. Natomiast woda nie jest nam obca, Maciek uprawia żeglarstwo, ja mam patent starszego sternika motorowodnego.

– Mniej niż przypuszczałem. Kajak świetnie wykorzystuje nurt i prądy, rower wodny jest w porównaniu z nim ociężały. Byłem przekonany, że płynąc w dół rzeki, napęd będziemy wykorzystywać tylko do korygowania kursu. Jednak okazało się, że musimy pedałować non stop, jeżeli nie chcemy dryfować przez miesiąc. 

– Koło domu, na stawku w Oliwie. Służy nam tam zarówno do rekreacji, jak i sprzątania. Staw bowiem, niestety, jest ulubionym miejscem pobytu lokalnych wielbicieli piwa, którzy pustych butelek nie zabierają ze sobą; większość trafia do wody. Mieszkamy w pobliżu, śmieci nam przeszkadzają, więc postanowiliśmy je pozbierać. Gdy staw już lśnił czystością, pojawiła się straż leśna, która ukarała nas mandatem za brak zezwolenia.