poradniki

 

Szkocja, a dokładniej jej północne krańce, czyli Hebrydy Zewnętrzne. Lewis i Harris, największa w archipelagu. Myśleliśmy o tym miejscu od czasu wizyty na pięknej szkockiej wyspie Sky. Potem przyszedł czas na Islandię, która rozpaliła w nas chęć przemierzania rozległych i surowych krain na rowerach. Po tych doświadczeniach musieliśmy się tu zjawić i to w pełnym rynsztunku – z rowerami, przyczepką, namiotem, prowiantem, zabezpieczeni w nieprzemakalne okrycia. Z uśmiechami na twarzach, wyczuwając nową przygodę, wysiedliśmy na tonącej w chmurach wyspie Lewis. 

Jak znaleźliśmy się tutaj? Całkiem szybko, choć była to kilkuetapowa podróż. Bilety lotnicze do Glasgow (alternatywą jest Edynburg) kupiliśmy już dawno temu, korzystając z promocyjnych ofert tanich przewoźników. Stamtąd należało się dostać do któregoś z portowych miasteczek na północnym wybrzeżu, by złapać prom na wyspę Lewis. Do wyboru mieliśmy Ullapool lub Uig, oddalone o 360 lub 272 kilometry. Po głębszej analizie kosztów oraz czasu, jaki pochłonęłaby podróż autobusem, pociągiem, a nawet lokalnym samolotem, zdecydowaliśmy się na wynajem samochodu. I to była najlepsza opcja. Mogliśmy wyruszyć do celu prosto z lotniska, zamiast marnować czas i pieniądze na nocleg w Glasgow, dojazdy, przesiadki i dopłaty za nadbagaż. W samochodzie mogliśmy zostawić rzeczy przydatne w podróży, ale już niekoniecznie na rowerach. Mogliśmy w nim nawet przenocować, bo kiedy dotarliśmy do Ullapool, ciągle mieliśmy kilka godzin do porannego promu. 

 

Więcej: czytaj w numerze „Rowertouru”