poradniki

 

Po całkiem sympatycznej podróży pociągiem oraz tramwajem wodnym, nie wdając się zbytnio w zwiedzanie miasta Hel, ruszam wzdłuż cypla w stronę Władysławowa. W Helu tłok. Za miastem wygodna droga rowerowa. Lubię drogi rowerowe. Nie lubię tłoku. Wybór był prosty. W Jastarni zatrzymuję się na małe co nieco, chcąc przeczekać deszcz. Niestety, deszcz nie odpuszcza i muszę sobie z nim radzić. Szkoda, że pada poziomo. I szkoda, że w niewłaściwą stronę. Nie ukrywam, że nieco psuje mi to przyjemność z jazdy po poprowadzonej przez całą mierzeję drodze dla rowerów. Można się wprawdzie przyczepić, że zbyt często trzeba przejeżdżać przez zatłoczoną szosę, że w Chałupach szlak biegnie przez dziurawe płyty, zupełnie nienadające się do jazdy rowerem. Można – ale nie trzeba. W porównaniu z tym, co widziałem na Helu podczas mojej poprzedniej wizyty... Albo nie, nawet nie ma sensu porównywać.

Przeczekuję te niesprzyjające okoliczności i docieram do nasady cypla, czyli do kurortu Władysławowo. Raczej nie jest to moja bajka, ale jako kibic muszę zajrzeć do „Cetniewa” – Ośrodka Przygotowań Olimpijskich, oraz na Aleję Gwiazd Sportu. Wprawdzie paru nazwisk mi tam brakuje, ale świecą gwiazdy Henryka Łasaka, Ryszarda Szurkowskiego, Czesława Langa i – świeci – zakaz jazdy rowerem, całkowicie zrozumiały przy takiej liczbie turystów. 

Aleja Gwiazd Sportu prowadzi prosto do głównego budynku kompleksu. Widzę drogowskaz do recepcji, stołówki, kawiarni, ale night club na tablicy wyraźnie skreślony.